Metody strojenia gitary basowej

Wiadomym jest, że najłatwiejszą metodą na nastrojenie gitary basowej jest użycie tunera. Jednak często zdarza się, że albo nie posiadamy tego urządzenia, jego bateria się rozładuje lub po prostu zapomnimy zabrać go z domu. Nie ma jednak powodów do paniki, ponieważ istnieją metody, które pozwolą nam nastroić gitarę bez użycia elektronicznych stroików, a jednocześnie przysłużą się do polepszenia naszych zdolności muzycznych. Mianowicie gitarę można nastroić na słuch. Bez obaw – nie potrzeba do tego słuchu zawodowego muzyka ;-) By jednak tego dokonać musimy mieć nastrojoną chociaż jedną strunę do dźwięku wzorcowego z jakiegoś innego instrumentu (na przykład gitara kolegi lub pianino).

Załóżmy, chcemy nastroić gitarę basową pięciu strunową (od struny najcieńszej: G, D, A, E, H). Gdy gitara jest rozstrojona całkowicie trzeba zacząć od nastrojenia najlepiej najcieńszej struny. By tego dokonać trzeba nastroić ją do dźwięku innego instrumentu. Gdy dźwięk na strunie G będzie już odpowiedni możemy zacząć stroić resztę strun. 

Metoda pierwsza

Pierwsza metoda polega na strojeniu struny do dźwięku na piątym progu sąsiedniej struny. Tak więc, by nastroić strunę D przyciskamy ją na piątym progu gdzie powinien być dźwięk G, czyli taki sam jak przy pustej strunie G. Trącimy wtedy strunę D na piątym progu i pustą strunę G. Dźwięki powinny być w tym przypadku identyczne, a jeśli się nie zgadzają i słychać różnice należy podciągać lub luzować strunę D do momentu, aż dźwięki będą takie same. Gdy już nam się to powiedzie, analogicznie czynność powtarzamy na kolejnych strunach – na piątym progu struny A stroimy do pustej struny D, na piątym progu struny E stroimy do pustej struny A i w przypadku pięciu strunowego basu - na piątym progu struny H musimy otrzymać taki sam dźwięk jak na strunie E.

Metoda druga

Istnieje jeszcze jedna, dokładniejsza, metoda strojenia gitary. Polega ona na porównywaniu flażoletów. By wydobyć flażolet należy przyłożyć palec nad odpowiednim progiem, ale bez dociskania struny do progu, a następnie delikatnie trącić strunę jednocześnie puszczając palec. Jak wydobyć flażolety można zobaczyć tutaj:

Tak jak w poprzedniej metodzie potrzebujemy mieć nastrojoną chociaż jedną strunę (na przykład strunę G). Gdy już to zrobimy należy porównywać flażolety. I tak flażolet przy siódmym progu na strunie G powinien mieć dźwięk D, który uzyskamy flażoletem nad piątym progiem na strunie D. Jeśli dźwięki nie będą się zgadzać będzie słychać falowanie dźwięku. Stroimy wtedy strunę D tak długo, aż dźwięk będzie jednolity i identyczny jak w przypadku flażoletu nad siódmym progiem struny G. Identycznie postępujemy zresztą strun – 7 próg na strunie D odpowiada 5 progowi na strunie A, 7 próg na strunie A odpowiada 5 progowi na strunie E oraz 7 próg na strunie E odpowiada 5 progowi na strunie H. 

Korzyści 

Obydwie te metody mogą wydawać się trudne i wymagające dobrego słuchu, ale zapewniam was, że tak nie jest ;-) Gdy już opanujecie te metody strojenie gitary nie będzie sprawiało wam żadnych problemów, a stroik elektryczny będziecie mogli odstawić na bok. Z nauczenia się tych metod płyną też inne korzyści – po pierwsze na koncercie będziecie mogli nastroić gitarę bez przerywania gry i odchodzenia na bok by użyć stroika, a po drugie znacznie polepszy się wam słuch muzyczny co przełoży się na lepszą grę. Tak więc nie ma na co czekać tylko bierzcie bas do ręki i ćwiczcie strojenie na słuch!